Als je de afgelopen weken de World Cups van het freestyleskiën hebt gevolgd dan is het je vast en zeker opgevallen dat Mees van Lierop tegenwoordig bijna iedere keer aan de start staat. De Nederlandse skiër is flink aan de weg aan het timmeren en daarom is het hoog tijd voor een update. Wij spraken met ‘m en we hebben meteen wat vragen op ‘m afgevuurd!
Mees! Vorig jaar zat je seizoen er al snel op vanwege je blessure, nu kan je weer volle bak meedoen. Hoe is het voor jou om ‘terug te keren’?
In het begin vond ik het nog spannend met die blessure in mijn achterhoofd, maar gelukkig heb ik dat inmiddels naast me neer kunnen leggen. Ik heb dat hoofdstuk voor mezelf afgesloten en focus me op nu en wat er nog gaat komen.
Je hebt er tot nu toe in ieder geval een badass seizoen opzitten. Een podiumplaats, topprestaties in Europa Cups en top 20 prestaties bij de World Cups. Hoe kijk je hier zelf op terug?
Ik ben begonnen met deel te nemen aan de Europa Cups om punten te behalen zodat ik mezelf kon kwalificeren voor de World Cups. Het voelde allemaal een beetje aan als een hele korte sprint omdat ik vorig jaar natuurlijk geen punten kon behalen vanwege mijn blessure. Inmiddels heb ik daar genoeg punten gehaald en kan ik me nu volledig focussen op de World Cups.
Foto: Tim Vanhoutteghem – Poederbaas Mediabox
Dat is super man! En die eerste World Cup wedstrijd, hoe verliep die?
Eerlijk gezegd was de eerste World Cup wel een teleurstelling omdat ik toen geen run neer heb kunnen zetten. Dat was wel even slikken, want ik had me zo verheugd om dan eindelijk die run neer te kunnen zetten waar ik al jaren naartoe werk!
Aii, maar erna was het niet treuren en doorpakken lijkt me?
Ja inderdaad en gelukkig ging het bij de wedstrijd daarna een stuk beter en kon ik een run neerzetten waar ik tevreden mee was. Dat voelde zo goed! Voor mij is het een mijlpaal om eindelijk een run neer te zetten waar ik trots op ben, op een wedstrijd van het allerhoogste niveau.
Reden genoeg dus om trots op jezelf te zijn! En welke World Cup was voor jou de meest onvergetelijke van het seizoen?
Quebec was echt een topervaring die ik nooit meer zal vergeten. De course was sick en de vibes waren goed! De training ging niet zo lekker door wat snelheidsissues, maar ik heb dat gelukkig erg snel bij weten te stellen. Daar was ik zelf wel verbaasd over.
Verbaasd of niet, klaar voor de wedstrijd dag dus.
Yes en tijdens de warming-up op competition day heb ik mijn hele run neer kunnen zetten en toen was het wachten totdat ik als eerste van het hele veld in moest droppen. Die eerste run ging vervolgens niet zoals ik wilde, maar de score was in ieder geval degelijk. Ik dacht toen bij mezelf ‘daar kunnen nog wel 10 punten bij’ en dat is tijdens de tweede run ook nog gelukt. Dat maakt me echt stoked en ik krijg steeds mer vertrouwen in mijn beslissingen en inschattingen. Het geeft me het gevoel dat ik weet waar ik mee bezig ben, terwijl dit soort wedstrijden eerder aanvoelden als een sprong in het diepe.
Progress! Super man! Even wat anders, want hoe zie jij het niveauverschil tussen de deelnemers binnen de Europa Cup en de World Cup, is dat écht heel erg groot?
Ja behoorlijk! Zeker in een jaar als dit, waarin iedereen al bezig is voor de Olympische Spelen. Riders die mee kunnen doen aan de World Cups laten de Europa Cups schieten en dus ligt het niveau veel hoger. De Europa Cups worden alleen gedaan om punten te halen voor de World Cups.
Al die wedstrijden in een paar maanden tijd, hoe is het voor je om zoveel van huis te zijn?
Ik ben inderdaad erg veel van huis. Voor mij is het een hele nieuwe ervaring om de World Cups te kunnen rijden en daarvoor naar bijvoorbeeld de Verenigde Staten of Canada af te reizen, maar dat is ook waar ik het voor doe. Vooral als ik zie dat ik goed mee kan draaien op zo’n wedstrijd. Het heeft wel zijn voordelen en nadelen. Ik ben continue van huis, als het niet voor wedstrijden is dan ben ik wel aan het trainen.
Kom je in deze periode, buiten al die wedstrijden om, er eigenlijk nog wel aan toe om ‘gewoon’ te skiën?
Ik mezelf behoorlijk wat druk op en soms is het moeilijk voor mij om die wedstrijden even los te laten, gewoon te cruisen en een keertje niet alleen maar progessie te willen maken. Misschien hoort dat er wel bij als je hoge doelen stelt en eerlijk gezegd zou ik het ook niet anders willen. Ik maak nu zoveel mee, kom op veel nieuwe plekken en ontmoet awesome mensen. Maar om antwoord op je vraag te geven: de laatste weken niet, omdat ik bezig ben geweest met back to back wedstrijden rijden. Ik heb deze winter een thuisbasis in Laax en het is daar wel erg chill om weer te kunnen skiën zonder de druk van een wedstrijd.
Foto: Tim Vanhoutteghem – Poederbaas Mediabox
Aah okay. Het gewoon skiën heeft een andere invulling gekregen dus. Over Laax gesproken, Je hebt daar natuurlijk ook nog een keer geskied met de jongens van Poederbaas!
Haha ja die paar dagen met de mannen van Poederbaas waren echt gezellig! Ze hebben we wel een hele vette lifestyle zo, door Europa touren met een big ass caravan.
En konden ze ook een beetje freestylen, of eh…
Rembert (Notten, -red) voelde zich weer als in de good old days en gooide er ook nog een 1080 uit. In de pipe pakte hij lekker wat airtime en dus heb ik zelf ook nog meegedaan, omdat de pipe voor mij ook vrijwel onbekend terrein is. Voor Paul (de Groot, -red) was het allemaal wat nieuw, dat park skiën. We hebben uiteindelijk toch nog over een paar boxen en kickers kunnen sturen dus het was echt top!
Foto: Tim Vanhoutteghem – Poederbaas Mediabox
Nice, het waren dus niet alleen maar praatjes! Dan het Wereld Kampioenschap in Sierra Nevada. Kan je ons daar wat meer over vertellen? De vibe, de wedstrijd, het weer heeft ook niet erg meegewerkt? Hoe was je run? Waarom besloot je niet te starten?
Sierra Nevada was nogal hectisch. We hebben behoorlijk teleurstellend weer gehad. Na twee (halve) trainingsdagen met alsnog sterk wisselende wind hebben we één run als kwalificatie gehad. Op de kwalificatiedag had ik eindelijk de juiste snelheid te pakken op de jumps. Maar omdat de jumps best wel uit balans waren vond ik het alsnog best eng om mijn run écht te oefenen. De afzet en landing waren uit verhouding en ik had enkel maar 4 runs op die dag. Tja, toen kwam de kwalificatie en hier heb ik mijn run ingezet, maar het mocht niet baten op de tweede kicker, waar ik al niet zulke goeie vrienden mee was.
Balen man!
Enorm, maar tot iedereen z’n verbazing werd besloten om alsnog een tweede run te doen op de dag erna. De top 4 zou dan alsnog een finaleplaats kunnen pakken.
Een extra mogelijkheid is nooit verkeerd, right?
Klopt en ik had mijn hoop weer bij elkaar geraapt en wilde het graag opnieuw proberen. Helaas was het de volgende dag wéér wisselende wind – van head wind naar tail wind. Na 3 slechte practice runs had ik nog geen clue van welke snelheid ik moest nemen, dat ik besloten heb om mijn run niet te doen. Ik zou toch hoog inzetten en proberen een finale spot te pakken, maar ik was niet in de buurt van de juiste voorbereiding om die run te doen, of überhaupt een run. Dus ik had besloten om mijn run niet te doen, en ik ben allang blij (net als vele anderen) dat ik zonder blessure de wedstrijd af heb kunnen sluiten. Mad respect voor iedereen die hun run geland hebben in de finale, wat er wederom niet veel waren.
Wauw. Verstandig zijn is niet altijd leuk, maar dit is wel next level zeg. Zeker met zoveel op het spel. Respect voor je keuze!
Thanks man, het was inderdaad niet de makkelijkste.
Laten we dan snel maar van onderwerp switchen en Sierra Nevada vergeten. De laatste wedstrijd van het seizoen, het Nederlands Kampioenschap in Laax die over en week begint. Wat voor verwachtingen heb jij daarvan en hoe schat je je kansen?
NK Laax wordt weer gezellig denk ik, om eerlijk te zijn ben ik er al een tijdje niet meer geweest. Het lijkt me nice om weer met mensen te skiën die ik tegenwoordig niet vaak meer heb gezien. Wat dat betreft dan ook een dikke vette shoutout to Seb (Renooy -red.) for coming! Verder zie ik het als goede training om, ongeacht de condities, een goede run neer te kunnen zetten. Dit is juist waar ik op moet focussen. Ik besef me heel goed waar mijn zwakte ligt. Ik kan me niet accuraat genoeg aanpassen aan wisselende omstandigheden, dat ik mezelf op wedstrijden juist dáár telkens weer op tegenkom.
Je hebt een lang seizoen gehad met veel wedstrijden en reizen, hoe tevreden ben je over de gang van zaken?
Ik ben over het algemeen wel tevreden over mijn seizoen. Gelukkig zijn de winter en de wedstrijden voorbij, maar mijn winter gaat altijd door. Ik kan nu eindelijk echt beginnen met trainen buiten wedstrijden om, daar ben ik namelijk deze winter vrijwel niet aan toegekomen. Wel heb ik veel wedstrijd ervaring opgedaan en een aantal runs geland waar ik echt blij mee ben. Jammer genoeg heb ik geen van de twee benodigde top 12 ranks (nodig voor OS) behaalt, wat wel mijn doelstelling was voor dit seizoen. Gelukkig heb ik volgend jaar nog 4 World Cups waarop ik dit zou kunnen doen.
Ok! Thanks voor je tijd man, zie je in Laax!
Yes, jullie ook bedankt voor jullie tijd. Heb er zin in!
